Aralık, bir Alvin Ailey dansçısı için asla bir esinti değildir, ancak son zamanlarda – provaların ortasında ve o akşam ortaya çıkan bir performansla – James Gilmer kendini New York City Center’ın stüdyo tarafında boş bir dolapta buldu. Geç bir öğle yemeği ile donanmış, günün tek molasını bir röportaj için kullanıyordu. Ama gördüğü gibi, zaman kaybetmemek daha iyidir.
Omicron sadece başgöstermiyor. Burada. Gilmer’in Şükran Günü’nden hemen sonra bir dans gösterisine katılma planları bile engellendi: Complexions, dansçılar arasında çığır açan Kovid-19 vakaları tespit edildikten sonra Joyce Tiyatrosu’nda sezonun ikinci yarısını iptal etti. Bu nedenle, Alvin Ailey Amerikan Dans Tiyatrosu’ndaki pozisyonuna gelince, Gilmer’ın bir bakış açısı var.
“Çok dikkatli olmaya devam ediyorum ve bunun böyle bir hediye olduğunu hatırlamadan hiçbir günün geçmesine izin vermeyeceğim” dedi. “Sahnede performans sergilemek zaten bir fırsat ve ayrıcalık olsa da, şimdi daha da fazla. ”
Haziran 2019’dan beri Ailey üyesi olan 28 yaşındaki Gilmer’ın hem minnettar hem de biraz tereddütlü hissetmek için nedenleri var. Şirkete katıldıktan sonra – iki seçmelere katıldı – ODC/Dance ve Amy Seiwert’s Imagery ile performans sergilediği San Francisco’dan Harlem’e taşındı. Kıdemli dansçı ve yardımcı sanat yönetmeni Matthew Rushing’den Ailey başyapıtını öğrendikten sonra “Revelations”a yerleşti. (“İnanılmaz derecede değerli bir deneyim,” dedi Gilmer. ) Şirketle uluslararası bir tura çıktı ve ilk sezonunu City Center’da tamamladı. Ama sonra salgın vurdu.
Sonunda işi kapmak ve ardından karantinaya girmek nasıldı? Gilmer hâlâ kendine hakim olabilirdi, ama onun göze çarpan biri olduğu en başından belliydi.
Gilmer genç yaşta Pittsburgh Bale Tiyatro Okulu’nda eğitim aldı. Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer
Evde sıkıştı, performans gösteremedi, California’da yaşarken kendini adadığı birçok yoga yaptı. “Vücudumun bana ait olduğunu hissetmek” dedi, “Bu pratiği kullanmaya gerçekten odaklanmam gerekiyordu. ”
Ancak Gilmer’in ilk ciddi dans dili baleydi. Bir Ailey dansçısı için alışılmadık bir şekilde, şirkete gelmeden önce etkileyici bir kariyeri vardı. Erken yaşlardan itibaren klasik eğitim aldı – memleketinde Pittsburgh Bale Tiyatro Okulu’nda okudu – Gilmer, solist rütbesine ulaştığı Cincinnati Bale ile altı sezon geçirdi.
6 fit 2’de sahneyi özel bir ihtişamla dolduran güçlü bir ortak olan Gilmer, neredeyse kahramanca görgüsüzdür – dansında bir rahatlık, balerinlerde nadir görülen bir gevşeklik vardır. Ailey’in sanat yönetmeni Robert Battle, çok yönlülüğünün yanı sıra cüssesine ve çevikliğine de hayran kaldığını hatırladı.
“Kaliforniya’daki bir arkadaşıma ‘Nasıl biri?’ diye sorduğumu hatırlıyorum. ‘”
Battle, Gilmer’ın asil tavrına ve “gerçek bir kalp” dediği şeye hayran. ”
“Kelimenin her anlamında gerçekten çevik,” diye ekledi, “bu genellikle sadece esnek anlamına gelir. Ama biraz daha duygulu bir şey demek istiyorum: O bir tavus kuşu değil, anlıyor musun? İşe çok ilgili ve kendini işe böyle harika ve güzel bir şekilde teslim etmekle ilgili. ”
Gilmer olabilir bir tavus kuşu olabilir: Zarif duruşu ve çizgisi ve titiz tekniği ile bir sanatçı olarak daha uzak bir yere yönelebilir – ya da bir gösterişçi olabilir. Battle, “Renklerini nasıl gösterdiği konusunda harika bir ekonomisi var – tüyleri varsa,” dedi. “Çok açık olduğu için gelen farklı koreografların zorluklarını karşılayabiliyor. ”
Aszure Barton’ın “Busk” oyununda ona koçluk yaparken, Gilmer’ın nasıl dinlediğiyle savaş patlak verdi. Battle, “Bütün vücudu bir kulak,” dedi. “Ondan yapmasını istediğiniz şeye anında yanıt alırsınız. Ve bu basit görünebilir, ama inan bana, öyle değil. ”
Gilmer, Ailey şirketinin performansını ilk kez 9-10 yaşlarındayken gördü. O her zaman bir hayrandı. “Baleye odaklanmaya başladığımda bile, her zaman Ailey’i isteyen ve her zaman Ailey’i hayal eden bir parçam vardı” dedi.
Kredi Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer tarafından hazırlanan video
Gilmer için Ailey dansçısı olmak, hayatı boyunca sahnede yapmak istediğini söylediği bir hikayeyi aktarabilmekle ilgili. Klasik bir Ailey rolü içinde dramayı ve kendi kişisel dramasını bulmak, balede bir prens olmakla aynı şey değil.
Cincinnati’deyken Gilmer, George Balanchine ve çağdaş koreografların eserlerinde sahne aldı ve “Cinderella”, “Fındıkkıran” ve “Romeo ve Juliet”in önde gelen klasik bölümlerinde dans etti. (Tybalt’ı oynadı. “Sahnede ölüyor” dedi, hızlıca sırıtarak. “Çok eğlenceli. ”)
Dans etmek için California’ya gittiğinde baleyi tamamen bırakmayı planlamamıştı. Ancak uzun metrajlı balelere bu kadar odaklanmış bir şirketten geçiş yapmak istedi. “Her zamanki anlatıları ve karakterizasyonlarıyla, oynaması eğlenceli olsa da,” dedi, “Bir insan ve sanatçı olarak görünmez ve biraz ifade edilmemiş hissettim. ”
Gilmer, “tayt ve tunik türünden rollerden” fazlasını istediğini söyledi. “Ayrıca, benimki gibi daha fazla bedenin, sadece Siyah’ın değil, uzun uzuvlu, atletik, çok yönlü dansçı bedenlerin olduğu bir yer bulmak için çekildiğimi de hissedebiliyordum. ”
Cincinnati Ballet’in sanat yönetmeni Victoria Morgan için çalışmayı çok seviyordu ve ona “çok ileri görüşlü bir patron tipi” diyordu. City Center’daki “Twyla Now” programı için yine Ailey’den Jacquelin Harris’le birlikte oynadığı “Second Duet”in galasında rol alan Twyla Tharp da dahil olmak üzere, genel olarak kadınlarla çalışmayı sevdiğini söyledi. Çalışma süreci sırasında – kapsamlıydı – Tharp ona bir boksör gibi antrenman yapmasını söyledi.
Bu ne anlama geliyordu? “Ayak işi” dedi. “Yerde hafiflik hissi olması. Herhangi bir yönde hareket edebilmek ve bunun çekirdeğinizle ve şeylerin nerede serbest kaldığı ve aynı zamanda sahnede vücudunuza yerleştiği yerle nasıl ilişkili olduğu. Sadece kemiklerinde ve kaslarında olabilmek. Ve bu performans. ”
Bu sezon Rennie Harris’in bir hip-hop eseri olan “Lazarus”ta ayaklarının özellikle kıvrak ve canlı olmasının nedeni bu mu? Bazen koreografinin baş döndürücü hızına rağmen çok topraklanmış, çok rahattı. Yine de Gilmer’in performansı, özellikle dansın daha dramatik anlarında, dışarıdan değil, içeridendi: özel, kararlı, unutulmaz.
Ailey şirketinin sanat yönetmeni Robert Battle, Gilmer için “Kelimenin her anlamında gerçekten çevik” dedi. “O bir tavus kuşu değil, biliyor musun?” Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer
Bunun, hem dansında hem de oyunculuğunda ona koçluk yapan Tharp ile de ilgisi olabilir. Gilmer, “Danstan bu kadar uzak kaldıktan sonra bu kalibrede birinden bir şeyler öğrenmek, o büyük boşluğu ve yaratma ve yeniden harekete geçme aciliyetini gerçekten tatmin etti” dedi. “Bunu gerçekten alabildim ve onunla her şeyle koşabildim. Belli ki antrenman yapmanın belli yolları var ama o kadar çok şey var ki, herhangi bir dans alanına girebileceğimi ve performansımı gerçekten değiştirebileceğimi fark etmemi sağladı. ”
O güldü. “O çok havalı,” dedi. “Umarım öyle değildir. (Muhtemelen olmayacak; en azından Battle, Ailey repertuarına “İkinci Düet”i getirmeyi planlıyor.)
Dansın neden hayatının bu kadar önemli bir parçası haline geldiğini düşünürken – Gilmer, ailesinin onu her zaman hareket halinde olduğu için derslere kaydettirdiğini söyledi – üst orta sınıf yetiştirilme tarzını ve profesyonel bir dansçı olmanın ne kadar ayrıcalıklı olduğunu düşünüyor. “Siyah bir insan olarak iki ebeveyniniz olduğunda ve kendi yatak odanız, oturma odanız, ikinci katınız ve üçüncü katınız olan ve hareket etme imkanınız olan Viktorya tarzı bir evde büyüyebildiğiniz zaman.” dedi. “Vücudumu fiziksel olarak uzayda hareket ettirmek ve merdivenlerden yukarı ve aşağı koşmak gibi. Ve avlu: bir ön bahçeye sahip olmak, bir arka bahçeye sahip olmak. ”
Esasen bir uzay dünyasında büyüdü ve bu ona huzursuz bir ruh verdi: “İçimde oluştuğunu hissediyorum” dedi. “Beni her zaman stüdyoya geri çekti. ”
Bir dansçı olarak Gilmer, birlikte çalıştığı kadınlar gibi olabildiğince cömert olmak için bunu paylaşmak istiyor. “Ayrıca sorumluluğu neredeyse artırıyor çünkü bana inanılmaz derecede çok şey verildi” dedi. “Yani, bunu izleyiciye bu şekilde geri vermek, gerçekten yapmak istediğim tek şey. ”
Omicron sadece başgöstermiyor. Burada. Gilmer’in Şükran Günü’nden hemen sonra bir dans gösterisine katılma planları bile engellendi: Complexions, dansçılar arasında çığır açan Kovid-19 vakaları tespit edildikten sonra Joyce Tiyatrosu’nda sezonun ikinci yarısını iptal etti. Bu nedenle, Alvin Ailey Amerikan Dans Tiyatrosu’ndaki pozisyonuna gelince, Gilmer’ın bir bakış açısı var.
“Çok dikkatli olmaya devam ediyorum ve bunun böyle bir hediye olduğunu hatırlamadan hiçbir günün geçmesine izin vermeyeceğim” dedi. “Sahnede performans sergilemek zaten bir fırsat ve ayrıcalık olsa da, şimdi daha da fazla. ”
Haziran 2019’dan beri Ailey üyesi olan 28 yaşındaki Gilmer’ın hem minnettar hem de biraz tereddütlü hissetmek için nedenleri var. Şirkete katıldıktan sonra – iki seçmelere katıldı – ODC/Dance ve Amy Seiwert’s Imagery ile performans sergilediği San Francisco’dan Harlem’e taşındı. Kıdemli dansçı ve yardımcı sanat yönetmeni Matthew Rushing’den Ailey başyapıtını öğrendikten sonra “Revelations”a yerleşti. (“İnanılmaz derecede değerli bir deneyim,” dedi Gilmer. ) Şirketle uluslararası bir tura çıktı ve ilk sezonunu City Center’da tamamladı. Ama sonra salgın vurdu.
Sonunda işi kapmak ve ardından karantinaya girmek nasıldı? Gilmer hâlâ kendine hakim olabilirdi, ama onun göze çarpan biri olduğu en başından belliydi.
Gilmer genç yaşta Pittsburgh Bale Tiyatro Okulu’nda eğitim aldı. Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer
Evde sıkıştı, performans gösteremedi, California’da yaşarken kendini adadığı birçok yoga yaptı. “Vücudumun bana ait olduğunu hissetmek” dedi, “Bu pratiği kullanmaya gerçekten odaklanmam gerekiyordu. ”
Ancak Gilmer’in ilk ciddi dans dili baleydi. Bir Ailey dansçısı için alışılmadık bir şekilde, şirkete gelmeden önce etkileyici bir kariyeri vardı. Erken yaşlardan itibaren klasik eğitim aldı – memleketinde Pittsburgh Bale Tiyatro Okulu’nda okudu – Gilmer, solist rütbesine ulaştığı Cincinnati Bale ile altı sezon geçirdi.
6 fit 2’de sahneyi özel bir ihtişamla dolduran güçlü bir ortak olan Gilmer, neredeyse kahramanca görgüsüzdür – dansında bir rahatlık, balerinlerde nadir görülen bir gevşeklik vardır. Ailey’in sanat yönetmeni Robert Battle, çok yönlülüğünün yanı sıra cüssesine ve çevikliğine de hayran kaldığını hatırladı.
“Kaliforniya’daki bir arkadaşıma ‘Nasıl biri?’ diye sorduğumu hatırlıyorum. ‘”
Battle, Gilmer’ın asil tavrına ve “gerçek bir kalp” dediği şeye hayran. ”
“Kelimenin her anlamında gerçekten çevik,” diye ekledi, “bu genellikle sadece esnek anlamına gelir. Ama biraz daha duygulu bir şey demek istiyorum: O bir tavus kuşu değil, anlıyor musun? İşe çok ilgili ve kendini işe böyle harika ve güzel bir şekilde teslim etmekle ilgili. ”
Gilmer olabilir bir tavus kuşu olabilir: Zarif duruşu ve çizgisi ve titiz tekniği ile bir sanatçı olarak daha uzak bir yere yönelebilir – ya da bir gösterişçi olabilir. Battle, “Renklerini nasıl gösterdiği konusunda harika bir ekonomisi var – tüyleri varsa,” dedi. “Çok açık olduğu için gelen farklı koreografların zorluklarını karşılayabiliyor. ”
Aszure Barton’ın “Busk” oyununda ona koçluk yaparken, Gilmer’ın nasıl dinlediğiyle savaş patlak verdi. Battle, “Bütün vücudu bir kulak,” dedi. “Ondan yapmasını istediğiniz şeye anında yanıt alırsınız. Ve bu basit görünebilir, ama inan bana, öyle değil. ”
Gilmer, Ailey şirketinin performansını ilk kez 9-10 yaşlarındayken gördü. O her zaman bir hayrandı. “Baleye odaklanmaya başladığımda bile, her zaman Ailey’i isteyen ve her zaman Ailey’i hayal eden bir parçam vardı” dedi.
Kredi Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer tarafından hazırlanan video
Gilmer için Ailey dansçısı olmak, hayatı boyunca sahnede yapmak istediğini söylediği bir hikayeyi aktarabilmekle ilgili. Klasik bir Ailey rolü içinde dramayı ve kendi kişisel dramasını bulmak, balede bir prens olmakla aynı şey değil.
Cincinnati’deyken Gilmer, George Balanchine ve çağdaş koreografların eserlerinde sahne aldı ve “Cinderella”, “Fındıkkıran” ve “Romeo ve Juliet”in önde gelen klasik bölümlerinde dans etti. (Tybalt’ı oynadı. “Sahnede ölüyor” dedi, hızlıca sırıtarak. “Çok eğlenceli. ”)
Dans etmek için California’ya gittiğinde baleyi tamamen bırakmayı planlamamıştı. Ancak uzun metrajlı balelere bu kadar odaklanmış bir şirketten geçiş yapmak istedi. “Her zamanki anlatıları ve karakterizasyonlarıyla, oynaması eğlenceli olsa da,” dedi, “Bir insan ve sanatçı olarak görünmez ve biraz ifade edilmemiş hissettim. ”
Gilmer, “tayt ve tunik türünden rollerden” fazlasını istediğini söyledi. “Ayrıca, benimki gibi daha fazla bedenin, sadece Siyah’ın değil, uzun uzuvlu, atletik, çok yönlü dansçı bedenlerin olduğu bir yer bulmak için çekildiğimi de hissedebiliyordum. ”
Cincinnati Ballet’in sanat yönetmeni Victoria Morgan için çalışmayı çok seviyordu ve ona “çok ileri görüşlü bir patron tipi” diyordu. City Center’daki “Twyla Now” programı için yine Ailey’den Jacquelin Harris’le birlikte oynadığı “Second Duet”in galasında rol alan Twyla Tharp da dahil olmak üzere, genel olarak kadınlarla çalışmayı sevdiğini söyledi. Çalışma süreci sırasında – kapsamlıydı – Tharp ona bir boksör gibi antrenman yapmasını söyledi.
Bu ne anlama geliyordu? “Ayak işi” dedi. “Yerde hafiflik hissi olması. Herhangi bir yönde hareket edebilmek ve bunun çekirdeğinizle ve şeylerin nerede serbest kaldığı ve aynı zamanda sahnede vücudunuza yerleştiği yerle nasıl ilişkili olduğu. Sadece kemiklerinde ve kaslarında olabilmek. Ve bu performans. ”
Bu sezon Rennie Harris’in bir hip-hop eseri olan “Lazarus”ta ayaklarının özellikle kıvrak ve canlı olmasının nedeni bu mu? Bazen koreografinin baş döndürücü hızına rağmen çok topraklanmış, çok rahattı. Yine de Gilmer’in performansı, özellikle dansın daha dramatik anlarında, dışarıdan değil, içeridendi: özel, kararlı, unutulmaz.
Ailey şirketinin sanat yönetmeni Robert Battle, Gilmer için “Kelimenin her anlamında gerçekten çevik” dedi. “O bir tavus kuşu değil, biliyor musun?” Kredi. . . The New York Times için Nate Palmer
Bunun, hem dansında hem de oyunculuğunda ona koçluk yapan Tharp ile de ilgisi olabilir. Gilmer, “Danstan bu kadar uzak kaldıktan sonra bu kalibrede birinden bir şeyler öğrenmek, o büyük boşluğu ve yaratma ve yeniden harekete geçme aciliyetini gerçekten tatmin etti” dedi. “Bunu gerçekten alabildim ve onunla her şeyle koşabildim. Belli ki antrenman yapmanın belli yolları var ama o kadar çok şey var ki, herhangi bir dans alanına girebileceğimi ve performansımı gerçekten değiştirebileceğimi fark etmemi sağladı. ”
O güldü. “O çok havalı,” dedi. “Umarım öyle değildir. (Muhtemelen olmayacak; en azından Battle, Ailey repertuarına “İkinci Düet”i getirmeyi planlıyor.)
Dansın neden hayatının bu kadar önemli bir parçası haline geldiğini düşünürken – Gilmer, ailesinin onu her zaman hareket halinde olduğu için derslere kaydettirdiğini söyledi – üst orta sınıf yetiştirilme tarzını ve profesyonel bir dansçı olmanın ne kadar ayrıcalıklı olduğunu düşünüyor. “Siyah bir insan olarak iki ebeveyniniz olduğunda ve kendi yatak odanız, oturma odanız, ikinci katınız ve üçüncü katınız olan ve hareket etme imkanınız olan Viktorya tarzı bir evde büyüyebildiğiniz zaman.” dedi. “Vücudumu fiziksel olarak uzayda hareket ettirmek ve merdivenlerden yukarı ve aşağı koşmak gibi. Ve avlu: bir ön bahçeye sahip olmak, bir arka bahçeye sahip olmak. ”
Esasen bir uzay dünyasında büyüdü ve bu ona huzursuz bir ruh verdi: “İçimde oluştuğunu hissediyorum” dedi. “Beni her zaman stüdyoya geri çekti. ”
Bir dansçı olarak Gilmer, birlikte çalıştığı kadınlar gibi olabildiğince cömert olmak için bunu paylaşmak istiyor. “Ayrıca sorumluluğu neredeyse artırıyor çünkü bana inanılmaz derecede çok şey verildi” dedi. “Yani, bunu izleyiciye bu şekilde geri vermek, gerçekten yapmak istediğim tek şey. ”