Çarpıcı sarışın bir üniversite öğrencisi, vücudunu zar zor örten beyaz bir ipek çarşafla yatakhane yatağına çıplak yayılıyor. Gölgelerin arasından sevgilisi çıkar, kadının omzunu okşamak için uzanır – aniden onun sevgilisi olmadığını fark ettiğinde. Adam onun hassas boynunu büküyor. Çığlık atıyor. Kocaman, parlak bir bıçağı kaldırıp üç, dört, beş kez kadının etine saplıyor, duvara kiraz kırmızısı kan sıçradı.
Bu, 1981’den kalma küçük, düşük bütçeli bir slasher filmi olan “Final Exam”den bir sahne. Ama neredeyse o döneme ait yüzlerce benzer filmden herhangi birinden olabilir. “Final Exam” yayınlandığında -“Cadılar Bayramı”ndan sadece üç yıl sonra ve “13’üncü Cuma”nın üzerinden bir yıldan kısa bir süre sonra – slasher kasaplığının tipik formülü zaten sarsılmaz bir şekilde standart hale gelmişti. Çığlık atan küçük hanım, karanlıktan sıçrayan maskeli katil, parıldayan fallik bıçağın parıltısı: Bunlar yaklaşık olarak “Psycho” için şok ediciydi ama slasher bir tür haline geldiğinde, mecazlar neredeyse anında klişe haline geldi.
“Çığlık” 1996’da çıktığında, popüler korku filmi düşüşteydi. “Ghoulies IV” ve “Silent Night, Deadly Night 5” gibi büyük ölçüde dikkatsiz, nakit paraya çevrilen bir devam filmi dalgası, türün zaten zayıf olan itibarını ve ana akım çekiciliğinin çoğunu yok etmişti. O zamanlar korkuyla ilgili hakim tutum, belki de en iyi şekilde “Çığlık”ın kadın kahramanı Sidney Prescott (Neve Campbell) tarafından, gizemli bir arayan, en sevdiği korku filmi olup olmadığını sorduğunda dile getirildi: “Hepsi aynı. Aptal bir katil, ön kapıdan çıkması gerekirken her zaman merdivenlerden koşan, rol yapamayan iri göğüslü bir kızı takip ediyor. Onlar gülünç. ” Hemen sonraki sahnede, arayan kişi dolaptan fırlayıp ona saldırdığında, Sidney merdivenlerden yukarı koşar.
“Çığlık”, Jamie Lee Curtis’in oynadığı “Halloween”de iyi işleyen, ancak aşırı derecede kullanılan kinayelerle oynuyordu. Kredi. . . Pusula Uluslararası Resimleri
14 Ocak’ta yeni bir devam filmi olan “Çığlık”, bu tür eğlenceli, postmodern meta-yorumdan keyif alıyor. Genç karakterler sık sık “Scream”e benzeyen slasher film türlerini tartışır ve eleştirir, “kurallarını” ana hatlarıyla belirtir ve genellikle belirtilen şekilde öldürülmeden birkaç dakika önce gelenekleriyle alay eder. Sidney’in arkadaşı Tatum (Rose McGowan) bir partide maskeli katil tarafından köşeye sıkıştırıldığında, bunun bir şaka olduğunu varsayar ve ona neşeyle eşlik eder: “Oh, psikopat katili mi oynamak istiyorsun? Çaresiz kurban olabilir miyim?” Katil başını sallar, sonra onu katletmeye devam eder. Sinsi bir şekilde, “Çığlık” klişeleri çağırır ve ironi yapar, sonra yine de onları şımartır.
“Çığlık”, Kevin Williamson tarafından yazıldı ve “Halloween” kalıbında erken bir slasher klasiği olan “A Nightmare on Elm Street”i (1984) yapan Wes Craven tarafından yönetildi. Craven, “Elm Sokağı”nın ortaya çıkardığı sayısız taklit ve devam filmine içerlemiş görünüyordu ve 1994’te Freddy Krueger’ın gerçek dünyada göründüğü ve oyuncu kadrosunu ve ekibini korkutmaya başladığı bir korku hiciviyle “Wes Craven’in Yeni Kabusu” ile onları geri çevirdi. yıldızı Heather Langenkamp ve Craven’in kendisi de dahil olmak üzere orijinal “Elm Sokağı Kabusu”. Tamamen etkili olmasa da, “Yeni Kabus” Craven’in çağdaş korkunun homojenliğinden memnuniyetsizliğini açıkça ortaya koyuyor ve iki yıl sonra “Çığlık” ile deneyeceği tam ölçekli tür yapısökümünü açıkça öngörüyor. ”
Alaycı öz-farkındalık “Çığlık”ı taze ve yeni yaptı. Bu duyarlılık, anlayışlı, postmodernist 90’lara ideal bir şekilde uyuyordu ve beraberindeki belirsiz karmaşık hava, kuşkusuz, sıcak bir şekilde karşılanmasına ve muazzam ticari başarısına katkıda bulundu. Etki hemen kaydedildi. Hızla üretime alınan ve bir yıldan kısa bir süre sonra piyasaya sürülen bir devam filmi olan “Çığlık 2” (kaçınılmaz olarak) korku filmi devam filmlerinin geleneklerini bozdu. Bununla birlikte, birkaç devam filminin yanı sıra, orijinal film de hızlı bir şekilde taklitçi slashers akışını tetikledi. “Çığlık” yıllardır yok olan bir türü tek başına canlandırdı.
“Çığlık” sonrası slashers güçlü bir benzerlik taşıyordu. Genellikle popüler gençlik dizilerinin yıldızlarını içeriyorlardı; maskeli, bıçaklı kötüler; ve en önemlisi, size filmin kendi şakasında olduğunu söyleyen göz kırpan, kendinden referanslı tavır.
1998 yapımı “Urban Legend”, cinayetlerini şehir efsanelerine göre modelleyen bir seri katil hakkındadır ve örneğin “Dawson’s Creek” yıldızı Joshua Jackson’ın Paula Cole’un “ Beklemek İstemiyorum,” bu gösterinin tema şarkısı. Yine Williamson tarafından yazılan “Geçen Yaz Ne Yaptığını Biliyorum” (1997), temelde bıçak yerine kanca ve Neve Campbell yerine Jennifer Love Hewitt ile “Çığlık” tır. Robert Rodriguez’in 1998 tarihli “The Fakülte”si, “Invasion of the Body Snatchers”ın popüler, komik-korku riffiydi, bilimkurgu gelenekleriyle oynadı.
“Çığlık”ı bir şekilde taklit etmeye çalışan filmler arasında Freddie Prinze Jr.’ın solda, Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar ve Ryan Phillippe’in oynadığı “I Know What You Did You Did You Did” vardı. Kredi. . . Mandalay Eğlence/Alamy
“Çığlık”ın gerçek mirası, film yapımcıları arasında, yalnızca korku dünyasında değil, oyuna – tanıdık modlar, anlatı vuruşları ve oyun için popüler olduğunuzu bilmelerini sağlayan yükümlülük duygusudur. Bir ömür boyu film izlemenin izleyicileri beklemesi için eğittiği türün gelenekleri. Bunu, modern film karakterlerinin, benzer hikayeleri yöneten kuralların ve geleneklerin farkında olarak ve onları açıklamaktan mutluluk duyarak diğer filmleri sık sık tartışma biçiminde görürsünüz. Ve bunu çoğu modern süper kahraman filmlerinin göz kırpan, şakacı tavrında görürsünüz; saygısız mizahı, olası herhangi bir ciddiyet izlenimini kırmayı ve izleyiciye bu genel eğlencelerden sorumlu kişilerin onları fazla ciddiye almadığına dair güvence vermeyi amaçlar. Eleştiri riskine karşı sigorta: Bu klişe olabilir, ancak biz biliyorum bu bir klişe.
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
Fakat “Çığlık”ın varlığını sürdürmesinin ve insanların hâlâ izlemesinin nedeni, mizahı ya da öz farkındalığı değil. “Çığlık” kesinlikle meta, ama aynı zamanda düz oynanıyor: Korku filmleriyle ilgili, ama en önemlisi, gerçek bir korku filmi. Türün altını oymak ve gelenekleri basitçe hicvetmek bir yana, türün bir örneğidir ve bu gelenekleri geniş çapta ve ustaca kullanır, izleyiciye bir genç slasher fiskesinin kurallarını bilseniz bile, iyi yapılmış bir genç slasher fiskesinin hala kapasiteye sahip olduğunu hatırlatır. pantolonunu korkut. “Çığlık” sadece bir şaka, korku kinayeleri üzerine uzun metrajlı bir riff olsaydı, hicveddiği filmler kadar yorucu ve tahmin edilebilir olurdu. Ancak Craven, tüm göz kırpmaların ötesinde, “Çığlık”ın hâlâ korkutucu olması gerektiğini çok iyi anlamıştı.
Craven’in son filmi “Çığlık 4” (2011), orijinal “Çığlık” cinayetlerini “yeniden yapmaya” çalışan bir katil hakkındadır ve kendisi korku yeniden yapımlarının geleneklerinin bir yapısökümüdür. Kavramsal olarak, zeki olmak için biraz fazla çabalıyormuş gibi geliyor. Gale Weathers (Courteney Cox), olay örgüsünü çözerek, “Nasıl meta elde edebilirsin?” diyor. Görünüşe göre çok meta. “Cabin in the Woods” (2011) ve “One Cut of the Dead” (2017) dahil olmak üzere meta-korku “Scream” geleneğinde daha fazla film yapılmış olsa da, tarzın geri tepmesi gibi hissettiren şeyler de vardı. kaçak başarı.
“Çığlık”ın ardından gelişen korku trendlerinin çoğu – bulunmuş görüntüler (“[REC]”, “Paranormal Etkinlik”), J-korku (“The Ring”, “The Grudge”) ve sözde ” işkence pornosu” (“Testere,” “Hostel”) – mizahtan, ironiden ve her türlü öz-farkındalık duygusundan keskin bir şekilde uzaklaştı, bunun yerine katı şiddete, çarpıcı görüntülere ve yoğun korkuya yöneldi. “Çığlık” neredeyse kendi üslubu ve gelenekleri üzerinden yorum yaparak hem yeni bir tür korku filmi yaratmış hem de hemen mantıklı sonucuna ulaşmış gibiydi. “Çığlık”tan sonra “Çığlık” nasıl yapılır? yapamazsın. “Çığlık” nevi şahsına münhasırdı. Taklit kabul etmeyin.
Bu, 1981’den kalma küçük, düşük bütçeli bir slasher filmi olan “Final Exam”den bir sahne. Ama neredeyse o döneme ait yüzlerce benzer filmden herhangi birinden olabilir. “Final Exam” yayınlandığında -“Cadılar Bayramı”ndan sadece üç yıl sonra ve “13’üncü Cuma”nın üzerinden bir yıldan kısa bir süre sonra – slasher kasaplığının tipik formülü zaten sarsılmaz bir şekilde standart hale gelmişti. Çığlık atan küçük hanım, karanlıktan sıçrayan maskeli katil, parıldayan fallik bıçağın parıltısı: Bunlar yaklaşık olarak “Psycho” için şok ediciydi ama slasher bir tür haline geldiğinde, mecazlar neredeyse anında klişe haline geldi.
“Çığlık” 1996’da çıktığında, popüler korku filmi düşüşteydi. “Ghoulies IV” ve “Silent Night, Deadly Night 5” gibi büyük ölçüde dikkatsiz, nakit paraya çevrilen bir devam filmi dalgası, türün zaten zayıf olan itibarını ve ana akım çekiciliğinin çoğunu yok etmişti. O zamanlar korkuyla ilgili hakim tutum, belki de en iyi şekilde “Çığlık”ın kadın kahramanı Sidney Prescott (Neve Campbell) tarafından, gizemli bir arayan, en sevdiği korku filmi olup olmadığını sorduğunda dile getirildi: “Hepsi aynı. Aptal bir katil, ön kapıdan çıkması gerekirken her zaman merdivenlerden koşan, rol yapamayan iri göğüslü bir kızı takip ediyor. Onlar gülünç. ” Hemen sonraki sahnede, arayan kişi dolaptan fırlayıp ona saldırdığında, Sidney merdivenlerden yukarı koşar.
“Çığlık”, Jamie Lee Curtis’in oynadığı “Halloween”de iyi işleyen, ancak aşırı derecede kullanılan kinayelerle oynuyordu. Kredi. . . Pusula Uluslararası Resimleri
14 Ocak’ta yeni bir devam filmi olan “Çığlık”, bu tür eğlenceli, postmodern meta-yorumdan keyif alıyor. Genç karakterler sık sık “Scream”e benzeyen slasher film türlerini tartışır ve eleştirir, “kurallarını” ana hatlarıyla belirtir ve genellikle belirtilen şekilde öldürülmeden birkaç dakika önce gelenekleriyle alay eder. Sidney’in arkadaşı Tatum (Rose McGowan) bir partide maskeli katil tarafından köşeye sıkıştırıldığında, bunun bir şaka olduğunu varsayar ve ona neşeyle eşlik eder: “Oh, psikopat katili mi oynamak istiyorsun? Çaresiz kurban olabilir miyim?” Katil başını sallar, sonra onu katletmeye devam eder. Sinsi bir şekilde, “Çığlık” klişeleri çağırır ve ironi yapar, sonra yine de onları şımartır.
“Çığlık”, Kevin Williamson tarafından yazıldı ve “Halloween” kalıbında erken bir slasher klasiği olan “A Nightmare on Elm Street”i (1984) yapan Wes Craven tarafından yönetildi. Craven, “Elm Sokağı”nın ortaya çıkardığı sayısız taklit ve devam filmine içerlemiş görünüyordu ve 1994’te Freddy Krueger’ın gerçek dünyada göründüğü ve oyuncu kadrosunu ve ekibini korkutmaya başladığı bir korku hiciviyle “Wes Craven’in Yeni Kabusu” ile onları geri çevirdi. yıldızı Heather Langenkamp ve Craven’in kendisi de dahil olmak üzere orijinal “Elm Sokağı Kabusu”. Tamamen etkili olmasa da, “Yeni Kabus” Craven’in çağdaş korkunun homojenliğinden memnuniyetsizliğini açıkça ortaya koyuyor ve iki yıl sonra “Çığlık” ile deneyeceği tam ölçekli tür yapısökümünü açıkça öngörüyor. ”
Alaycı öz-farkındalık “Çığlık”ı taze ve yeni yaptı. Bu duyarlılık, anlayışlı, postmodernist 90’lara ideal bir şekilde uyuyordu ve beraberindeki belirsiz karmaşık hava, kuşkusuz, sıcak bir şekilde karşılanmasına ve muazzam ticari başarısına katkıda bulundu. Etki hemen kaydedildi. Hızla üretime alınan ve bir yıldan kısa bir süre sonra piyasaya sürülen bir devam filmi olan “Çığlık 2” (kaçınılmaz olarak) korku filmi devam filmlerinin geleneklerini bozdu. Bununla birlikte, birkaç devam filminin yanı sıra, orijinal film de hızlı bir şekilde taklitçi slashers akışını tetikledi. “Çığlık” yıllardır yok olan bir türü tek başına canlandırdı.
“Çığlık” sonrası slashers güçlü bir benzerlik taşıyordu. Genellikle popüler gençlik dizilerinin yıldızlarını içeriyorlardı; maskeli, bıçaklı kötüler; ve en önemlisi, size filmin kendi şakasında olduğunu söyleyen göz kırpan, kendinden referanslı tavır.
1998 yapımı “Urban Legend”, cinayetlerini şehir efsanelerine göre modelleyen bir seri katil hakkındadır ve örneğin “Dawson’s Creek” yıldızı Joshua Jackson’ın Paula Cole’un “ Beklemek İstemiyorum,” bu gösterinin tema şarkısı. Yine Williamson tarafından yazılan “Geçen Yaz Ne Yaptığını Biliyorum” (1997), temelde bıçak yerine kanca ve Neve Campbell yerine Jennifer Love Hewitt ile “Çığlık” tır. Robert Rodriguez’in 1998 tarihli “The Fakülte”si, “Invasion of the Body Snatchers”ın popüler, komik-korku riffiydi, bilimkurgu gelenekleriyle oynadı.
“Çığlık”ı bir şekilde taklit etmeye çalışan filmler arasında Freddie Prinze Jr.’ın solda, Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar ve Ryan Phillippe’in oynadığı “I Know What You Did You Did You Did” vardı. Kredi. . . Mandalay Eğlence/Alamy
“Çığlık”ın gerçek mirası, film yapımcıları arasında, yalnızca korku dünyasında değil, oyuna – tanıdık modlar, anlatı vuruşları ve oyun için popüler olduğunuzu bilmelerini sağlayan yükümlülük duygusudur. Bir ömür boyu film izlemenin izleyicileri beklemesi için eğittiği türün gelenekleri. Bunu, modern film karakterlerinin, benzer hikayeleri yöneten kuralların ve geleneklerin farkında olarak ve onları açıklamaktan mutluluk duyarak diğer filmleri sık sık tartışma biçiminde görürsünüz. Ve bunu çoğu modern süper kahraman filmlerinin göz kırpan, şakacı tavrında görürsünüz; saygısız mizahı, olası herhangi bir ciddiyet izlenimini kırmayı ve izleyiciye bu genel eğlencelerden sorumlu kişilerin onları fazla ciddiye almadığına dair güvence vermeyi amaçlar. Eleştiri riskine karşı sigorta: Bu klişe olabilir, ancak biz biliyorum bu bir klişe.
Bu Kış İzlenecek Beş Film
<saat/>
Kart 1/5
1. “Köpeğin Gücü”: Benedict Cumberbatch, Jane Campion’un yeni psikodramasındaki performansıyla büyük övgüler alıyor. İşte aktörün kaynayan bir alfa erkek kovboy olması için gereken şey.
2. “Yukarı Bakma”: Meryl Streep, Adam McKay’in kıyamet hicivinde bencil bir alçak oynuyor. İlham almak için “Gerçek Ev Kadınları” serisine döndü.
3. “Kral Richard”: Biyografik filmde Venus ve Serena Williams’ın annesini oynayan Aunjanue Ellis, yardımcı rolü nasıl bir konuşmacıya dönüştürdüğünü paylaşıyor.
4. “Tik, Tik… Boom!”: Lin-Manuel Miranda’nın ilk yönetmenlik denemesi, “Rent. ” Bu kılavuz, birçok katmanını açmanıza yardımcı olabilir.
5. “Macbeth’in Trajedisi”: Joel Coen’in Shakespeare’in “Macbeth’indeki yeni yorumu da dahil olmak üzere birçok yeni film siyah beyaz olacak. ”
Fakat “Çığlık”ın varlığını sürdürmesinin ve insanların hâlâ izlemesinin nedeni, mizahı ya da öz farkındalığı değil. “Çığlık” kesinlikle meta, ama aynı zamanda düz oynanıyor: Korku filmleriyle ilgili, ama en önemlisi, gerçek bir korku filmi. Türün altını oymak ve gelenekleri basitçe hicvetmek bir yana, türün bir örneğidir ve bu gelenekleri geniş çapta ve ustaca kullanır, izleyiciye bir genç slasher fiskesinin kurallarını bilseniz bile, iyi yapılmış bir genç slasher fiskesinin hala kapasiteye sahip olduğunu hatırlatır. pantolonunu korkut. “Çığlık” sadece bir şaka, korku kinayeleri üzerine uzun metrajlı bir riff olsaydı, hicveddiği filmler kadar yorucu ve tahmin edilebilir olurdu. Ancak Craven, tüm göz kırpmaların ötesinde, “Çığlık”ın hâlâ korkutucu olması gerektiğini çok iyi anlamıştı.
Craven’in son filmi “Çığlık 4” (2011), orijinal “Çığlık” cinayetlerini “yeniden yapmaya” çalışan bir katil hakkındadır ve kendisi korku yeniden yapımlarının geleneklerinin bir yapısökümüdür. Kavramsal olarak, zeki olmak için biraz fazla çabalıyormuş gibi geliyor. Gale Weathers (Courteney Cox), olay örgüsünü çözerek, “Nasıl meta elde edebilirsin?” diyor. Görünüşe göre çok meta. “Cabin in the Woods” (2011) ve “One Cut of the Dead” (2017) dahil olmak üzere meta-korku “Scream” geleneğinde daha fazla film yapılmış olsa da, tarzın geri tepmesi gibi hissettiren şeyler de vardı. kaçak başarı.
“Çığlık”ın ardından gelişen korku trendlerinin çoğu – bulunmuş görüntüler (“[REC]”, “Paranormal Etkinlik”), J-korku (“The Ring”, “The Grudge”) ve sözde ” işkence pornosu” (“Testere,” “Hostel”) – mizahtan, ironiden ve her türlü öz-farkındalık duygusundan keskin bir şekilde uzaklaştı, bunun yerine katı şiddete, çarpıcı görüntülere ve yoğun korkuya yöneldi. “Çığlık” neredeyse kendi üslubu ve gelenekleri üzerinden yorum yaparak hem yeni bir tür korku filmi yaratmış hem de hemen mantıklı sonucuna ulaşmış gibiydi. “Çığlık”tan sonra “Çığlık” nasıl yapılır? yapamazsın. “Çığlık” nevi şahsına münhasırdı. Taklit kabul etmeyin.