Video oyunlarındaki yıl iyi, kötü ve aradaki her şeydi. Xbox Series X, Nintendo Switch OLED ve PlayStation 5 gibi yeni konsollar satın almak zordu. Ve davalar veya çalışanların huzursuzluğu sonucunda Activision ve Riot Games gibi oyun endüstrisi devleri, cinsel taciz ve cinsiyet ayrımcılığı konusundaki korkunç sicilleriyle yüzleşmek zorunda kaldı.
Gerçek dünya açık ve kapalı arasında gidip gelmeye devam ederken, video oyunları The Times’da bazılarımız için sabit kaldı. Aşağıda, 2021’de bizim için en çok anlam ifade eden oyunlardan bir örnek.
Yeni Pokemon Snap
Kellen Browning, teknoloji muhabiri
Yeni Pokemon Snap, muhtemelen düşündüğünüz gibi değildir. Canlı canavarları yakalamak veya onları savaşa göndermek yok. Bunun yerine, ormanlar ve deniz tabanları boyunca belirli bir rota boyunca seyahat ederken, nadir Pokemon’un mümkün olan en yüksek kalitede fotoğraflarını çekme görevindesiniz. Mükemmeliyetçiliği ödüllendiren ve vahşi yaratıkları meyve vererek, müzik çalarak ve gece çökerken silüetlerini aydınlatarak mükemmel pozlar vermeye ikna etmeyi içeren sakin, titiz bir oyundur.
2021’de en çok beklediğim oyun buydu. 1999’da piyasaya sürülen oyunun orijinal sürümünü saatlerce Nintendo 64’te oynadım, elmaların etrafında toplanan Charmanders’ın yüzlerce fotoğrafını çektim ve Jigglypuff’ı nasıl ikna edeceğimi keşfettim. şarkı söylemek ya da sörf yapmak için Pikachu.
Mario Golf: Süper Rush
Maya Salam, kıdemli personel editörü, Kültür masası
2001 yazına sevgiyle, Nintendo 64’te olduğu gibi 64 yazı olarak atıfta bulunuyorum. Bu üç ay boyunca, üniversite arkadaşlarım ve ben, çoğu zaman geçirdiğimiz loş ışıklı kampüs dışı bir daire lehine buğulu Kentucky günlerinden büyük ölçüde kaçındık. Uyanma saatlerimiz Mario Golf oynuyor. Her oyun için kendi dilimiz vardı: “Nestle!” yeşil sahada biraz fazla hızlı yuvarlanan bir top için favorimiz olmak. Ve geceleri gözlerimi kapadığımda, o dalgalı ızgaraların beni pime yönlendirdiğini görüyordum.
Mario Golf: Super Rush bu yaz Switch’te piyasaya sürüldüğünde (tam 20 yıl sonra), daha az kaotik zamanlara hoş bir çapa olarak geri taşındım. Neyse ki, karım da oyunu seviyor ve tekrar tekrar topu “yuvalamak” için yalvardığımdan fazla sinirlenmiyor. En şaşırtıcı olanı, onlarca yıla rağmen her zamanki gibi keskin olan kas hafızamdı. Beni hala yenemeyeceğine eminim.
Tarkov’dan Kaçış
Tarkov’dan Kaçış çok zor! Kredi. . . Savaş Durumu Oyunları
Mike Isaac, teknoloji muhabiri
Escape From Tarkov benim için diğer tüm video oyunlarını mahvetti. O kadar zor, o kadar cezalandırıcı ve o kadar dik bir öğrenme eğrisi var ki, bir kez tıkladığında, diğer atış oyunları artık onu kesmiyor. Şimdi oynadığım tek şey bu.
Call of Duty veya Counterstrike gibi oyun, yarım düzine haritada zorlu bir dizi görevi tamamlarken oyuncuya karşı oyuncu savaşına odaklanan birinci şahıs nişancı oyunudur. Kurgusal Tarkov bölgesinde, çok da uzak olmayan bir gelecek Rusya’sında geçen oyun, tek bir soruyu ortaya koyuyor: Bir paramiliter müteahhit olarak, savaşın harap ettiği başarısız bir devlette nasıl hayatta kalırsınız? Cevap, enkazın ortasında bulabileceğiniz herhangi bir malzemeyi temizlerken neredeyse gördüğünüz herkesi vurmaktır.
O herkese göre değil. Tarkov size sıfır yardım sağladığından – oyun içi haritalar, yüzlerce farklı türde öğe ve karmaşık silah özelleştirme seçenekleri yok – insanların oyunu anlamalarına yardımcı olmaya adanmış birçok üçüncü taraf sitesini araştırmak size kalmış. Her öldürüldüğünüzde, baskın sırasında taşıdığınız her eşyayı kaybedersiniz. Ve öleceksin. Çok hoşlanmak.
Teknik olarak, Escape From Tarkov hala geliştirme aşamasındadır ve kendisine “Beta” adını verir, ancak PC’si olan herkes onu satın alabilir ve oynayabilir. Bunu kendi sorumluluğunuzda yapın.
Metroit Korkusu
Kyle Buchanan, Kültür köşe yazarı, The Projectionist
Son zamanlardaki retro oyun patlaması, 80’ler ve 90’ların video oyunlarına benzemek için inşa edilen bu yeni oyunların çoğu, ikonik aksiyon-macera serilerinden doğrudan etkilendiğinden, Metroid’e gerçek bir borçludur. Öyleyse Nintendo’nun bu alanı tekrar ziyaret etmesi ve herkese gerçekten nasıl yapıldığını göstermesi neden bu kadar uzun sürdü?
Metroid Dread, neredeyse yirmi yıldır serideki ilk 2 boyutlu maceradır ve özellikle Samus Aran’ı odadan odaya onu takip eden avcı robotlarla savaşa gönderirken oynaması bir patlamadır. Daha da iyisi, çok fazla oyunun diyalog içinde boğulduğu bir çağda, Metroid Dread sizi bağımlı kılmak için yeterli hikayeyi paketler ve oradan hayal gücünüzü çılgına çevirir. (Sonu beni ağlattı!)
Persona 4 Altın
Axel Boada, video yapımcısı
Persona 4 Golden’ın en güzel anları çatışma dışında geçiyor. Küçük kuzeninizle akşam yemeği pişirdiğinizde, arkadaşlarınızla sinemaya gittiğinizde ya da sadece büyük bir sınava çalıştığınızda bunlar olur. Oyunun uzun çalışma süresinin çoğu, lise yaşamının günlük ayrıntılarından geçerek harcanır, ancak her zaman özel hissettirir çünkü en küçük etkileşimler bile başkalarıyla olan bağınızı güçlendirir.
Arkadaşlığın gücü dizi boyunca ortak bir temadır, ancak bu giriş özellikle beni çok etkiledi çünkü onu pandeminin ilk yıldönümünde bitirdim. Sanal arkadaşlarımla yaptığım anıları çok sevdim çünkü gerçek hayatta neleri kaçırdığımı biliyordum. Persona 4 Golden, şimdi bu ilişkilerin birkaçında önemli bir konuşma noktası.
Halo Sonsuz
Jason M. Bailey, kıdemli personel editörü, Ulusal masa
Serinin ilk çıkışından 20 yıl sonra yayınlanan Halo Infinite’in hedef kitlesiyim, bir televizyonu ve Xbox’ı bir arkadaşının bodrumuna geceyi silip süpüren savaşlar için taşımayı normalleştirmesinden 20 yıl sonra.
Halo Infinite’in çok oyunculu haritaları, ekip çalışmasını ödüllendiren iç içe geçmiş yollar ve görüş hatları ile zarif bir şekilde tasarlanmıştır. Başlangıç silah cephaneliği güçlüdür ve başarı, roketatar, yerçekimi çekici veya üst kalkanı elde etmek (veya bunlardan kaçınmak) için koordinasyon gerektirir.
Ancak heyecan verici oyun bazıları için yeterli değil. Halo Infinite, kozmetik yükseltmeler satarak gelir elde ediyor ve bir vokal birlik, yeni bir kaskın kilidini açmak için ilerleme hızından şikayet etti.
Ben yaşlıyım ve avatarımın nasıl göründüğü umurumda değil. Zaten görmeyeceksiniz: Aktif kamuflajla gizlice giriyorum, ardından bayrağı kapmadan önce şüphelenmeyen bir düşmanı pembe iğnelerle dolduruyorum.
Karanlık Ruhlar III
Lia Nemeth, personel mühendisi, Oyunlar
2021’de FromSoftware’in Demon’s Souls ve Bloodborne gibi herkesin bildiği zor oyunları beni büyüledi. Onların simüle edilmiş kasvetliliğiyle başa çıkmak, bir pandemi yoluyla yaşamanın sert gerçekliğiyle başa çıkmanın şaşırtıcı derecede rahatlatıcı bir yoluydu.
2016 yılında çıkan Dark Souls III bence stüdyonun en cilalı oyunu. Onları en çekici kılan şeyin bir derlemesini oluşturmak için önceki aksiyon RPG’lerinin en iyi unsurlarını yeniden kullanır – mükemmel sanat yönetmenliği, yenilikçi seviye ve anlatı tasarımı. Türdeki diğer birçok oyunun aksine, hikaye anlatımı uzun açıklamalarla değil, her öğeye ve her kısa etkileşime dahil edilen bilgilerle yapılır.
Kuleyi Öldür
Bu güverte kurma oyununda kabuklu parazite dikkat edin. Kredi. . . Mega Kritik Oyunlar
Kevin Draper, Spor muhabiri
Korkunç bir yılda birkaç sabit arkadaş vardı: karım, çocuğum, köpeğim, evim. Slay the Spire bir başkaydı.
Bıçak sırtında olan ve tamamlanması saatler süren koşularım vardı. İşe yarayacaklarını umarak saçma seçimler yaptığım koşularım oldu. Kazanma şansımı optimize ettiğim koşularım ve en az sevdiğim düşmanım kabuklu parazite rağmen kararlar aldığım koşularım oldu. En yüksek zorlukta oynadım ve çoğunlukla kaybettim (ki bu da galibiyetleri son derece tatmin edici yaptı) ve en düşük zorluğu ezdim.
2021’de yüzlerce (binlerce?) koşum oldu. Hepsi hükmetti.
Yerleşik Kötü Köy
Renan Borelli, izleyici yönetmen yardımcısı, NYT Audio
Resident Evil serisi 2021’de 25 yaşına girdi ve serideki iki düzineden fazla girişle, grubun en iyisi hala 2005’in Resident Evil 4’ü. RE4’ü özel yapan şey, tekrar oynatma değeriydi; yendikten sonra, yeniden başlayabilir ve eşyalarınızı elinizde tutabilir, böylece her oyunda sizi daha güçlü hale getirebilirsiniz. Bu nedenle, itiraf etmek istediğimden daha fazla RE4 oynadım ve tekrar oynadım.
Mayıs ayında piyasaya sürülen Resident Evil Village, aynı kaşıntıyı kaşıyor. Köye ilk girdiğinizde ve onun dengesiz, görünüşte yenilmez kötü adamlarından oluşan büyük bir kadroyla karşılaştığınızda, korku uyandıran hayatta kalma korkusu olarak oynuyor. New Game Plus’ta, aşırı güçlü revolverler ve makineli tüfekler (ya da ilgileniyorsanız bir ışın kılıcı) ile kurt adam ordularını alt etmenize izin veren tamamen farklı bir deneyim. Bitirdikten hemen sonra oyuna yeniden başladım ve en iyi donanımın kilidini açana kadar durmadım. Village’ı tekrar tekrar oynamak, yıllardır bir Resident Evil oyunuyla yaşadığım en eğlenceli şeydi.
Marvel’in Yenilmezleri
Brian Hoerst, kıdemli personel editörü, News Technology
Bazen tek istediğin, zafere giden yolu ezdiğin ve bunu yaparken havalı göründüğün bir süper kahraman güç fantezisine kaçmaktır. Ve aldığı tüm eleştirilere rağmen, Marvel’s Avengers bu deneyimi sunuyor. Marvel Sinematik Evreni yayınları aracılığıyla zamanın geçişini takip ettiğimi hissettiğim başka bir yılda, o film koreografisini elimde bir kontrolörle yeniden yaratmak tatmin ediciydi.
Ayrıca, Marvel’s Avengers’ın arkasındaki stüdyo olan Crystal Dynamics, oyunun çıktığı 2020’den bu yana büyüyen bir karakter listesi oluşturmaya devam ediyor. Hem Hawkeyes (Clint Barton ve Kate Bishop), hem de Black Panther ve Spider-Man (PlayStation konsollarındaki oyuncular için, en azından) orijinal kadroya katıldı ve her eklemede keşfedilecek yeni, benzersiz bir dizi hareket var. Oyun döngüsü binlerce düşmanı yendikten sonra gereksiz hale gelebilir, ancak sık sık bir dizi olay bu sinematik kaliteyi bir an için yakalayacaktır. Ezilmeme neden olan o neşe kıvılcımı.
İki Kişi Alır
Bu bir oyun, bir tür evlilik terapisi – ikisi de! Kredi. . . Hazelight Stüdyoları
Oskar Garcia, editör yardımcısı, Spor masası
It Takes Two yılın oyununu kazandığında, birçokları için bir sürpriz oldu – birçok iyi gözden geçirilmiş franchise oyununu geride bırakan işbirlikçi çok oyunculu bir oyun.
It Takes Two, kavga ettikleri için kendilerine kızan kızları tarafından sihirli bir şekilde bebeğe dönüştürülen bir karı kocayı merkez alıyor. Ebeveynler oyuncak bebek olmak istemiyorlar, bu yüzden insan formunu yeniden kazanmak için birlikte çalışmak zorundalar.
Oyunun çekilişinin bir kısmı, son iki yılını çok uzaklardaki sevdikleriyle bağlantılarını sürdürmek için yaratıcı yollar arayan herkes için tanıdık geliyor. Aramızda ve Jackbox Parti Paketi gibi oyunlar bu talebi gösterdi.
Benim için bu arzu genellikle başka bir gerçeklikle buluşuyor: Birinci şahıs nişancı oyunlarında, özellikle çok oyunculu oyunlarda berbatım.
It Takes Two, genellikle kısa süren çılgın yetenekler sunarak acemi ve deneyimli oyuncuları dengeler. Mekanikler her şeyi taze tutar ve her oyuncuya özel oldukları için takım arkadaşlarına oyun boyunca sürekli konuşmaları ve birbirlerine yardımcı olmaları için meydan okurlar.
Zelda Efsanesi: Gökyüzüne Doğru Kılıç
Gilbert Cruz, Kültür editörü
2020 baharında, karantina tam olarak yürürlüğe girdiğinde, şu anda 7 yaşındaki çocuğumu video oyunlarıyla tanıştırdım. Nintendo Switch’te Luigi’s Mansion 3 ve Super Mario Odyssey’i parçaladık. Saatlerce Just Dance oynayarak ter döktük. (Sanırım Disco’nun “Yüksek Umutlar”ında bir daha Panic!’i hiç duymasaydım iyi olurdum. ) Ama bizi en çok saplantı haline getiren The Legend of Zelda: Breath of the Wild oldu – ikimiz de onun uçsuz bucaksız açıklığında kaybolduk. dünya ve derin mitoloji.
Zelda oyunları bizi 2021’e kadar taşımaya devam etti. Hyrule Warriors: Age of Calamity adlı dövüş oyununda başparmaklarımızı yaraladık ve sevimli Link’s Awakening’i oynarken elde taşınır modda birlikte kanepeye kamburlaştık. Ancak 2021’in ikinci yarısı Skyward Sword’a ayrıldı. 50 saat kadar Skyloft’un etrafında uçarak ve aptal Bokoblinlere spin saldırıları yaparak geçirdik. Oyunun geçmişi şimdiki zamana dönüştürmenizi sağlayan Timeshift Taşları, birlikte oynadığımız neredeyse iki yılda gördüğümüz daha yaratıcı oyun konseptleri arasındaydı.
Gerçek dünya açık ve kapalı arasında gidip gelmeye devam ederken, video oyunları The Times’da bazılarımız için sabit kaldı. Aşağıda, 2021’de bizim için en çok anlam ifade eden oyunlardan bir örnek.
Yeni Pokemon Snap
Kellen Browning, teknoloji muhabiri
Yeni Pokemon Snap, muhtemelen düşündüğünüz gibi değildir. Canlı canavarları yakalamak veya onları savaşa göndermek yok. Bunun yerine, ormanlar ve deniz tabanları boyunca belirli bir rota boyunca seyahat ederken, nadir Pokemon’un mümkün olan en yüksek kalitede fotoğraflarını çekme görevindesiniz. Mükemmeliyetçiliği ödüllendiren ve vahşi yaratıkları meyve vererek, müzik çalarak ve gece çökerken silüetlerini aydınlatarak mükemmel pozlar vermeye ikna etmeyi içeren sakin, titiz bir oyundur.
2021’de en çok beklediğim oyun buydu. 1999’da piyasaya sürülen oyunun orijinal sürümünü saatlerce Nintendo 64’te oynadım, elmaların etrafında toplanan Charmanders’ın yüzlerce fotoğrafını çektim ve Jigglypuff’ı nasıl ikna edeceğimi keşfettim. şarkı söylemek ya da sörf yapmak için Pikachu.
Mario Golf: Süper Rush
Maya Salam, kıdemli personel editörü, Kültür masası
2001 yazına sevgiyle, Nintendo 64’te olduğu gibi 64 yazı olarak atıfta bulunuyorum. Bu üç ay boyunca, üniversite arkadaşlarım ve ben, çoğu zaman geçirdiğimiz loş ışıklı kampüs dışı bir daire lehine buğulu Kentucky günlerinden büyük ölçüde kaçındık. Uyanma saatlerimiz Mario Golf oynuyor. Her oyun için kendi dilimiz vardı: “Nestle!” yeşil sahada biraz fazla hızlı yuvarlanan bir top için favorimiz olmak. Ve geceleri gözlerimi kapadığımda, o dalgalı ızgaraların beni pime yönlendirdiğini görüyordum.
Mario Golf: Super Rush bu yaz Switch’te piyasaya sürüldüğünde (tam 20 yıl sonra), daha az kaotik zamanlara hoş bir çapa olarak geri taşındım. Neyse ki, karım da oyunu seviyor ve tekrar tekrar topu “yuvalamak” için yalvardığımdan fazla sinirlenmiyor. En şaşırtıcı olanı, onlarca yıla rağmen her zamanki gibi keskin olan kas hafızamdı. Beni hala yenemeyeceğine eminim.
Tarkov’dan Kaçış
Tarkov’dan Kaçış çok zor! Kredi. . . Savaş Durumu Oyunları
Mike Isaac, teknoloji muhabiri
Escape From Tarkov benim için diğer tüm video oyunlarını mahvetti. O kadar zor, o kadar cezalandırıcı ve o kadar dik bir öğrenme eğrisi var ki, bir kez tıkladığında, diğer atış oyunları artık onu kesmiyor. Şimdi oynadığım tek şey bu.
Call of Duty veya Counterstrike gibi oyun, yarım düzine haritada zorlu bir dizi görevi tamamlarken oyuncuya karşı oyuncu savaşına odaklanan birinci şahıs nişancı oyunudur. Kurgusal Tarkov bölgesinde, çok da uzak olmayan bir gelecek Rusya’sında geçen oyun, tek bir soruyu ortaya koyuyor: Bir paramiliter müteahhit olarak, savaşın harap ettiği başarısız bir devlette nasıl hayatta kalırsınız? Cevap, enkazın ortasında bulabileceğiniz herhangi bir malzemeyi temizlerken neredeyse gördüğünüz herkesi vurmaktır.
O herkese göre değil. Tarkov size sıfır yardım sağladığından – oyun içi haritalar, yüzlerce farklı türde öğe ve karmaşık silah özelleştirme seçenekleri yok – insanların oyunu anlamalarına yardımcı olmaya adanmış birçok üçüncü taraf sitesini araştırmak size kalmış. Her öldürüldüğünüzde, baskın sırasında taşıdığınız her eşyayı kaybedersiniz. Ve öleceksin. Çok hoşlanmak.
Teknik olarak, Escape From Tarkov hala geliştirme aşamasındadır ve kendisine “Beta” adını verir, ancak PC’si olan herkes onu satın alabilir ve oynayabilir. Bunu kendi sorumluluğunuzda yapın.
Metroit Korkusu
Kyle Buchanan, Kültür köşe yazarı, The Projectionist
Son zamanlardaki retro oyun patlaması, 80’ler ve 90’ların video oyunlarına benzemek için inşa edilen bu yeni oyunların çoğu, ikonik aksiyon-macera serilerinden doğrudan etkilendiğinden, Metroid’e gerçek bir borçludur. Öyleyse Nintendo’nun bu alanı tekrar ziyaret etmesi ve herkese gerçekten nasıl yapıldığını göstermesi neden bu kadar uzun sürdü?
Metroid Dread, neredeyse yirmi yıldır serideki ilk 2 boyutlu maceradır ve özellikle Samus Aran’ı odadan odaya onu takip eden avcı robotlarla savaşa gönderirken oynaması bir patlamadır. Daha da iyisi, çok fazla oyunun diyalog içinde boğulduğu bir çağda, Metroid Dread sizi bağımlı kılmak için yeterli hikayeyi paketler ve oradan hayal gücünüzü çılgına çevirir. (Sonu beni ağlattı!)
Persona 4 Altın
Axel Boada, video yapımcısı
Persona 4 Golden’ın en güzel anları çatışma dışında geçiyor. Küçük kuzeninizle akşam yemeği pişirdiğinizde, arkadaşlarınızla sinemaya gittiğinizde ya da sadece büyük bir sınava çalıştığınızda bunlar olur. Oyunun uzun çalışma süresinin çoğu, lise yaşamının günlük ayrıntılarından geçerek harcanır, ancak her zaman özel hissettirir çünkü en küçük etkileşimler bile başkalarıyla olan bağınızı güçlendirir.
Arkadaşlığın gücü dizi boyunca ortak bir temadır, ancak bu giriş özellikle beni çok etkiledi çünkü onu pandeminin ilk yıldönümünde bitirdim. Sanal arkadaşlarımla yaptığım anıları çok sevdim çünkü gerçek hayatta neleri kaçırdığımı biliyordum. Persona 4 Golden, şimdi bu ilişkilerin birkaçında önemli bir konuşma noktası.
Halo Sonsuz
Jason M. Bailey, kıdemli personel editörü, Ulusal masa
Serinin ilk çıkışından 20 yıl sonra yayınlanan Halo Infinite’in hedef kitlesiyim, bir televizyonu ve Xbox’ı bir arkadaşının bodrumuna geceyi silip süpüren savaşlar için taşımayı normalleştirmesinden 20 yıl sonra.
Halo Infinite’in çok oyunculu haritaları, ekip çalışmasını ödüllendiren iç içe geçmiş yollar ve görüş hatları ile zarif bir şekilde tasarlanmıştır. Başlangıç silah cephaneliği güçlüdür ve başarı, roketatar, yerçekimi çekici veya üst kalkanı elde etmek (veya bunlardan kaçınmak) için koordinasyon gerektirir.
Ancak heyecan verici oyun bazıları için yeterli değil. Halo Infinite, kozmetik yükseltmeler satarak gelir elde ediyor ve bir vokal birlik, yeni bir kaskın kilidini açmak için ilerleme hızından şikayet etti.
Ben yaşlıyım ve avatarımın nasıl göründüğü umurumda değil. Zaten görmeyeceksiniz: Aktif kamuflajla gizlice giriyorum, ardından bayrağı kapmadan önce şüphelenmeyen bir düşmanı pembe iğnelerle dolduruyorum.
Karanlık Ruhlar III
Lia Nemeth, personel mühendisi, Oyunlar
2021’de FromSoftware’in Demon’s Souls ve Bloodborne gibi herkesin bildiği zor oyunları beni büyüledi. Onların simüle edilmiş kasvetliliğiyle başa çıkmak, bir pandemi yoluyla yaşamanın sert gerçekliğiyle başa çıkmanın şaşırtıcı derecede rahatlatıcı bir yoluydu.
2016 yılında çıkan Dark Souls III bence stüdyonun en cilalı oyunu. Onları en çekici kılan şeyin bir derlemesini oluşturmak için önceki aksiyon RPG’lerinin en iyi unsurlarını yeniden kullanır – mükemmel sanat yönetmenliği, yenilikçi seviye ve anlatı tasarımı. Türdeki diğer birçok oyunun aksine, hikaye anlatımı uzun açıklamalarla değil, her öğeye ve her kısa etkileşime dahil edilen bilgilerle yapılır.
Kuleyi Öldür
Bu güverte kurma oyununda kabuklu parazite dikkat edin. Kredi. . . Mega Kritik Oyunlar
Kevin Draper, Spor muhabiri
Korkunç bir yılda birkaç sabit arkadaş vardı: karım, çocuğum, köpeğim, evim. Slay the Spire bir başkaydı.
Bıçak sırtında olan ve tamamlanması saatler süren koşularım vardı. İşe yarayacaklarını umarak saçma seçimler yaptığım koşularım oldu. Kazanma şansımı optimize ettiğim koşularım ve en az sevdiğim düşmanım kabuklu parazite rağmen kararlar aldığım koşularım oldu. En yüksek zorlukta oynadım ve çoğunlukla kaybettim (ki bu da galibiyetleri son derece tatmin edici yaptı) ve en düşük zorluğu ezdim.
2021’de yüzlerce (binlerce?) koşum oldu. Hepsi hükmetti.
Yerleşik Kötü Köy
Renan Borelli, izleyici yönetmen yardımcısı, NYT Audio
Resident Evil serisi 2021’de 25 yaşına girdi ve serideki iki düzineden fazla girişle, grubun en iyisi hala 2005’in Resident Evil 4’ü. RE4’ü özel yapan şey, tekrar oynatma değeriydi; yendikten sonra, yeniden başlayabilir ve eşyalarınızı elinizde tutabilir, böylece her oyunda sizi daha güçlü hale getirebilirsiniz. Bu nedenle, itiraf etmek istediğimden daha fazla RE4 oynadım ve tekrar oynadım.
Mayıs ayında piyasaya sürülen Resident Evil Village, aynı kaşıntıyı kaşıyor. Köye ilk girdiğinizde ve onun dengesiz, görünüşte yenilmez kötü adamlarından oluşan büyük bir kadroyla karşılaştığınızda, korku uyandıran hayatta kalma korkusu olarak oynuyor. New Game Plus’ta, aşırı güçlü revolverler ve makineli tüfekler (ya da ilgileniyorsanız bir ışın kılıcı) ile kurt adam ordularını alt etmenize izin veren tamamen farklı bir deneyim. Bitirdikten hemen sonra oyuna yeniden başladım ve en iyi donanımın kilidini açana kadar durmadım. Village’ı tekrar tekrar oynamak, yıllardır bir Resident Evil oyunuyla yaşadığım en eğlenceli şeydi.
Marvel’in Yenilmezleri
Brian Hoerst, kıdemli personel editörü, News Technology
Bazen tek istediğin, zafere giden yolu ezdiğin ve bunu yaparken havalı göründüğün bir süper kahraman güç fantezisine kaçmaktır. Ve aldığı tüm eleştirilere rağmen, Marvel’s Avengers bu deneyimi sunuyor. Marvel Sinematik Evreni yayınları aracılığıyla zamanın geçişini takip ettiğimi hissettiğim başka bir yılda, o film koreografisini elimde bir kontrolörle yeniden yaratmak tatmin ediciydi.
Ayrıca, Marvel’s Avengers’ın arkasındaki stüdyo olan Crystal Dynamics, oyunun çıktığı 2020’den bu yana büyüyen bir karakter listesi oluşturmaya devam ediyor. Hem Hawkeyes (Clint Barton ve Kate Bishop), hem de Black Panther ve Spider-Man (PlayStation konsollarındaki oyuncular için, en azından) orijinal kadroya katıldı ve her eklemede keşfedilecek yeni, benzersiz bir dizi hareket var. Oyun döngüsü binlerce düşmanı yendikten sonra gereksiz hale gelebilir, ancak sık sık bir dizi olay bu sinematik kaliteyi bir an için yakalayacaktır. Ezilmeme neden olan o neşe kıvılcımı.
İki Kişi Alır
Bu bir oyun, bir tür evlilik terapisi – ikisi de! Kredi. . . Hazelight Stüdyoları
Oskar Garcia, editör yardımcısı, Spor masası
It Takes Two yılın oyununu kazandığında, birçokları için bir sürpriz oldu – birçok iyi gözden geçirilmiş franchise oyununu geride bırakan işbirlikçi çok oyunculu bir oyun.
It Takes Two, kavga ettikleri için kendilerine kızan kızları tarafından sihirli bir şekilde bebeğe dönüştürülen bir karı kocayı merkez alıyor. Ebeveynler oyuncak bebek olmak istemiyorlar, bu yüzden insan formunu yeniden kazanmak için birlikte çalışmak zorundalar.
Oyunun çekilişinin bir kısmı, son iki yılını çok uzaklardaki sevdikleriyle bağlantılarını sürdürmek için yaratıcı yollar arayan herkes için tanıdık geliyor. Aramızda ve Jackbox Parti Paketi gibi oyunlar bu talebi gösterdi.
Benim için bu arzu genellikle başka bir gerçeklikle buluşuyor: Birinci şahıs nişancı oyunlarında, özellikle çok oyunculu oyunlarda berbatım.
It Takes Two, genellikle kısa süren çılgın yetenekler sunarak acemi ve deneyimli oyuncuları dengeler. Mekanikler her şeyi taze tutar ve her oyuncuya özel oldukları için takım arkadaşlarına oyun boyunca sürekli konuşmaları ve birbirlerine yardımcı olmaları için meydan okurlar.
Zelda Efsanesi: Gökyüzüne Doğru Kılıç
Gilbert Cruz, Kültür editörü
2020 baharında, karantina tam olarak yürürlüğe girdiğinde, şu anda 7 yaşındaki çocuğumu video oyunlarıyla tanıştırdım. Nintendo Switch’te Luigi’s Mansion 3 ve Super Mario Odyssey’i parçaladık. Saatlerce Just Dance oynayarak ter döktük. (Sanırım Disco’nun “Yüksek Umutlar”ında bir daha Panic!’i hiç duymasaydım iyi olurdum. ) Ama bizi en çok saplantı haline getiren The Legend of Zelda: Breath of the Wild oldu – ikimiz de onun uçsuz bucaksız açıklığında kaybolduk. dünya ve derin mitoloji.
Zelda oyunları bizi 2021’e kadar taşımaya devam etti. Hyrule Warriors: Age of Calamity adlı dövüş oyununda başparmaklarımızı yaraladık ve sevimli Link’s Awakening’i oynarken elde taşınır modda birlikte kanepeye kamburlaştık. Ancak 2021’in ikinci yarısı Skyward Sword’a ayrıldı. 50 saat kadar Skyloft’un etrafında uçarak ve aptal Bokoblinlere spin saldırıları yaparak geçirdik. Oyunun geçmişi şimdiki zamana dönüştürmenizi sağlayan Timeshift Taşları, birlikte oynadığımız neredeyse iki yılda gördüğümüz daha yaratıcı oyun konseptleri arasındaydı.